De kunst van het reizen is om je overal thuis te voelen. Deze ervaring begint op het moment dat wij de deur achter ons in het slot zetten. Met de plezierige gedachte dat onze “buurtjes” over ons huis waken, rijden wij de straat uit. Op Schiphol altijd de vertrouwde rituelen voordat wij het vliegtuig ingaan. De vlucht naar Dubai was met een Airbus 340-600. Ik blijf het een bizar idee vinden, dat je met 600 mensen in een lange buis met een snelheid van 1000km per uur door het luchtruim scheert. Geluiden van buiten zijn nauwelijks meer hoorbaar en de toiletten zijn in de buik van het toestel, eerst de trap af en dan is daar een batterij van 10 toiletten. Inmiddels blijkt dat een verzamelplek te zijn. Terwijl je moet wachten, meestal na het diner, vinden daar de uitwisseling van reisverhalen plaats. Thuisvoelen krijgt een heel andere dimensie als je in de gesluierde Arabische wereld komt. Het is een zwart - wit wereld. Veel vrouwen in zwarte kleding, vaak gezichten bedekt en vlammende bruine ogen die de wereld beschouwen. Mannen in witte kleding, zonnebril naar de laatste mode en een houding die “untouchable” moet uitstralen. Het geheel krijgt kleur door de vele Aziatische nationaliteiten die in UAE en Oman werken. India is zwaar vertegenwoordigd en ook Thailand, Indonesië en Vietnam zijn hier van de partij. Toch heeft Oman een geheel eigen sfeer, daar zal ik later meer over vertellen. Eerst nog even terug naar vliegveld in Dubai. Daar wilde ik geld pinnen voor taxi en overnachting. Toen de kaart eenmaal in de machine zat weigerde “dit apparaat” om ons nog enige dienst te verlenen. Wat ik ook deed de kaart bleef in deze geldspuwende machine zitten. Tja, dan begin de wereld waar “Thuisvoelen”wel een heel bijzondere klank krijgt. Waar je ook naar toe gaat om het probleem kenbaar te maken. Overal veel begrip, dan een glimlach en de opmerking “daar kunnen wij niets aan doen” Bel de bank van die geldspuwende machine en dan sturen zij de bankkaart wel op. Helaas morgen zijn zij niet bereikbaar “vrijdag ( onze zondag) en zaterdag is een feestdag dus gesloten en niet bereikbaar. Zondag kunnen zij wel komen!! Dit is voor deze mensen de werkelijkheid en kijken vreemd op als ik kenbaar maak dat wij doorvliegen naar Oman. Dit is geen onderdeel van hun procedureel denken en met een schouderophalen en een gemeend good luck wordt duidelijk gemaakt dat het zo wel genoeg is. Terwijl wij bij het apparaat trachten om de desbetreffende bank te bellen, spuugde het apparaat ineens de credit card uit. Met grote verbazing en ook evenredig grote opluchting pakte ik de card en ging pinnen bij een andere geldmachine. Deze deed wat zo’n apparaat behoort te doen. Geld geven!! Met vertraging kwamen wij in het hotel en daar werden wij hartelijk ontvangen en toen bleek dat onze kamer was toegewezen aan andere gasten. Wij kregen een upgrade naar een 2 kamer appartement. Kamer van 8 bij 3,slaapkamer 4 bij 3 en ook nog een keuken en badkamer. Jammer, dit is maar voor 1 nacht. Volgende dag om 16.00 uur doorgevlogen naar Muscat in Oman. De sfeer in dit land voelde gelijk goed, heel vriendelijke en behulpzame mensen. Muscat ligt tussen de bergen en de zee, geeft de stad bescherming en openheid. Behulpzaam kan soms ook te ver gaan. Bij afrekenen in restaurant met credit card ( inderdaad dezelfde) had de eigenaar bedacht om zelf de pincode in te voeren. Hij dacht dat dit de laatste cijfers op de kaart waren. Na 3 keer kreeg hij bericht dat de card niet meer geldig was. Heel verbaast over deze mededing, vroeg hij ons om het zelf te doen. Jammer, kaart was geblokkeerd en nu hebben wij weer een nieuw probleem. Op zo/n moment laat het gevoel van thuiskomen wel even op zich wachtten. Ook hier veel aandacht en hulp van iedereen, alleen de bank kon ons geen uitsluitsels geven. Inderdaad kaart geblokkeerd en geen ABN Amro in Oman om dit ongedaan te maken. Morgen ook hier een feestdag en Zondag op pad om ook dit probleem via andere bank,op te lossen. Over geld hoeven wij ons geen zorgen te maken, dat komt wel goed. Dat wordt geregeld, afwachten welke vorm dit zal krijgen. Wij voelen ons thuis bij elkaar en gaan nu eerst naar bed, genieten wan de zwoele nacht met de geur van amandel en vanille, die met vleugen onze kamer binnen komt waaien. So far so good, liefs Bert en Carla